Opoe
Volgens opoe’s laatste wensen
op het sterfbed vastgesteld
werd ze niet begraven
maar verbrand op Westerveld
Na de plechtigheid kreeg vader
een busje met een beetje as
en hij moest het maar geloven
dat dit de hele opoe was
Bij zijn thuiskomst legt hij het pakje
op de schoorsteen mantel neer
Daar komt Wimpie hem al tegen
ha, daar heb je vader weer
“Pa, is dat een zakje lekkers
dat je daar hebt weggelegd?”
“Kom,” zegt vader “eerst naar moeder,
dat komt strakjes wel terecht”
Wimpie gaat gewillig mee
naar de achterkamer toe
waar pa alles moet vertellen
over die lieve ouwe opoe
Moe viel bijna van haar stoel
ook de meid was overstuur
door dat ijselijke praten
over het crematie vuur
Tussen al die consternatie
had er eentje hem gesmeerd
Wimpie was naar de mooie kamer
stiekem weer terug gekeerd
Het zakje lekkers was te machtig
voor het kinderlijke brein
gauw eens kijken of het ook weer
toverballen zouden zijn
Naar de schoorsteen, ja daar lag het
nou eens proeven hoe het smaakt
maar o jee, daar nadert vader
die in woede is geraakt
“Moeder, kom nou toch eens kijken,”
roept hij uit, “zo’n stijve kop
nou vreet me die nare bliksem
onze hele opoe op!”